Hoewel alleen een rechtbank kan beslissen of iets Fair Use is of niet, biedt de Harry Fox Agency (die onze cover licenties afhandelt) de volgende richtlijnen:
-
Als een parodie zich richt op het originele werk zelf, wordt het meestal beschouwd als een echte parodie en is het waarschijnlijk Fair Use. Een voorbeeld hiervan is Weird Al's "Achey Breaky Song", dat de structuur parodieert en kritiek levert op de repetitieve aard van het originele nummer "Achey Breaky Heart".
-
Als een parodie simpelweg een verandering van genre of tekst met zich meebrengt en geen kritisch commentaar levert op het originele werk, wordt het mogelijk niet beschouwd als een Fair Use van dat werk. Een voorbeeld hiervan is Weird Al's "Eat It", waarin parodieteksten worden gebruikt voor Michael Jackson's "Beat It". De teksten gaan echter over voedsel en niet over het originele nummer zelf.
-
Als een artiest van plan is om een cover te maken (geen parodie- of satireversie) waarbij het genre en de tekst fundamenteel zijn veranderd ten opzichte van de oorspronkelijke compositie, dan wordt het beschouwd als een afgeleid werk. Afgeleide werken vereisen toestemming rechtstreeks van muziekuitgevers. Een mechanische licentie, verkregen via de Harry Fox Agency, zou in dat geval niet beschermen.